Jak sama nazwa wskazuje, roślina ta, jest charakterystyczna dla okresu wiosny. Jest to wieloletnia roślina zielna z rodziny jaskrowatych. Żółte kwiaty są dość charakterystyczne i pojawiają się w marcu. Miłek wiosenny stosowany jest w lecznictwie ludowym już od bardzo dawna, doceniono także jego walory ozdobne.
Roślina bogata jest w substancje czynne, są to głównie adonitoksyna, adonikotyna i cymaryna oraz kwas adonidolowy i inne glikozydy nasercowe i flawonowe. Znajdziemy tu także saponiny.
Skład miłka sprawia, że jest on stosowany głównie w chorobach serca , związki w nim zawarte są bardzo efektywne. Co istotne, nie kumulują się one w organizmie, tak jak związki zawarte w preparatach nasercowych pozyskiwanych z naparstnicy. Związki zawarte w miłku wiosennym regulują i stymulują pracę serca, wpływają też uspokajająco na ośrodkowy układ nerwowy.
Roślina ta jest chroniona, nie należy zbierać jej samodzielnie, tym bardziej, że jest trująca.