Głóg należy do rodziny różowatych, obejmuje ponad 1000 gatunków. Ze względu na zawartośc substancji bioaktywnych popularnością cieszą się odmiany:
Głóg szkarłatny– jego owoce są jabłkowate, krwistoczerwone. Mają mączysty miąższ i kwaskawo słodki smak. Owoce zawierają około 10 % cukrów, szereg kwasów organicznych-między innymi cytrynowy, jabłkowy, krategusowy. Ponadto zawierają saponiny, garbniki, fitosteryny, karoten i flawonoidy. Bogate są także w cholinę i witaminę C.
Owoce są dobrze po przetworzeniu, przyrządza się z nich konfitury, kisiele, robi herbatę. Na surowo są raczej niesmaczne- dość mączyste, lekko gorzkawe, choć ich smak poprawia się po przemarznięciu. Wykorzystuje się także kwiaty, które bogate są w flawonoidy takie jak kwercetyna, witeksyna i hyperozyd- sporządza się z nich susz do herbaty czy też mieszanek ziołowych.
Głóg dwuszyjkowy – może być niewielkim drzewem bądź krzewem. Kwiaty i owoce głogu bogate są w flawonoidy- między innymi orientyna, witeksyna, trójterpeny (kwas krategolowy) , leukoantocyjanozydy a także związki purynowe. Owoce zawierają kwasy organiczne: ursolowy, oleinowy, kawowy i chlorogenowy. Ponadto hiperozyd, sorbitol, garbniki, cholinę, acetylocholinę oraz sytosterol. Podobny skład zawierają owoce i kwiaty głogu jednoszyjkowego, również popularnego w Polsce.
Preparaty z głogu są wykorzystywane do wzmocnienia czynności skurczowej serca, regulują jego rytm i poprawiają krążenie, obniżając przy tym ciśnienie. Głóg korzystnie wpływa na poziom cholesterolu we krwi oraz zmniejsza nadpobudliwość nerwową. Kwiaty są jadalne i w postaci młodych pączków można dodawać do sałatek czy past twarogowych.
