Popularne i cenione zioło. Jest jednoroczną rośliną o charakterystycznych, białych kwiatach ze złotym środkiem.
Koszyczki kwiatowe bogate są w olejki eteryczne, ich podstawowym składnikiem jest chamazulen. Roślina obfituje w wiele substancji czynnych, są to : terpeny i sekwiterpeny, flawonoidy, laktony, alkohole, kwasy organiczne i kumaryna. W rumianku znajdują się także substancje gorzkie, gumy roślinne, cholina, śluzy i witaminy(witamina C).
Jako surowiec zielarski, rumianek jest bardzo skutecznym ziołem przeciwzapalnym, stosowany głównie w przewodzie pokarmowym , ale także w schorzeniach skóry. Stosuje się więc go zarówno wewnętrznie, jak i zewnętrznie. Do wewnątrz jest lekiem na przeziębienie, przynosi ulgę w dolegliwościach żołądkowo-jelitowych, jest również środkiem wiatropędnym.
Zewnętrzne zastosowanie tego zioła to głównie płukanki (jako środek przeciwzapalny, aseptyczny w chorobach jamy ustnej i gardła) oraz kompresy, stosowane na skórę (oparzenia) czy oczy (zapalenie spojówek). Rumiankowi przypisuje się właściwości bakteriobójcze i bakteriostatyczne a nawet grzybobójcze. Niektóre źródła podają, że stosowanie rumianku znacznie minimalizuje powstawanie wrzodów żołądka i lecząc już powstałe.
To nie wszystkie właściwości lecznicze tego cennego zioła. Rumianek działa uspokajająco, działając na centralny układ nerwowy. Pomoże więc w stanach napięcia nerwowego i bezsenności.
Stosowanie rumianku nie wywołuje ubocznych efektów, dzięki temu można go używać już u małych dzieci, nie tylko w postaci herbatki ( na kolki żołądkowe), ale także jako składnik leczniczej kąpieli, która pomaga na pieluszkowe zapalenie skóry.
Przygotowanie rumiankowej herbaty jest bardzo proste, wystarczy zalać łyżkę kwiatostanów gorącą wodą i parzyć przez około 20 minut. Dostępne są oczywiście herbatki w torebkach.
Omawiając tę roślinę, warto zwrócić uwagę na szerokie zastosowanie rumianku w kosmetologii. To naturalny składnik wielu kosmetyków i preparatów pielęgnacyjnych takich jak kremy, szampony, balsamy, pasty do zębów itp.
